انواع مختلف براکت ارتودنسی

آمارها و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد میزان تقاضای درمان ارتودنسی در سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده است. به خصوص درمان ارتودنسی در بزرگسالان اهمیت بیشتری پیدا کرده و متقاضیان زیادی دارد. متداولترین روش درمان ارتودنسی در بزرگسالان استفاده از براکت است. سیستم براکت انواع گوناگون دارد که با توجه به نیازها، خواسته ‌ها و شرایط بیمار نوع آن انتخاب می‌شود.

انواع براکت ارتودنسی
بسیاری از افرادی که می‌خواهند درمان ارتودنسی انجام دهند، یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های شان تحت تأثیر قرار گرفتن زیبایی دندان‌ها است. اما امروز برخلاف گذشته مجبور نیستید دندان‌ها را سیم‌ کشی کنید.

براکت فلزی
براکت فلزی یا براکت معمولی به سیستم براکت متشکل از نگینهای براکت فلزی و سیم ارتودنسی گفته می‌شود. نگین براکت به قطعات مربعی شکل کوچک فلزی گفته می‌شود که بر روی سطح دندان چسبانده می‌شود. سیم ارتودنسی با کمک لیگاچور به نگینهای براکت متصل می‌شود و با تنظیم سیم، به دندان‌ها نیرو وارد می‌شود. براکت فلزی علیرغم ظاهر نازیبا هنوز کارآمدترین، کم‌ هزینه‌ترین و مقاوم‌ترین سیستم براکت است.

براکت سرامیکی
براکت سرامیکی کاملاً مشابه براکت فلزی است با این تفاوت که به جای نگینهای فلزی در آن از نگینهای سرامیکی شفاف یا سفید رنگ استفاده می‌شود. همچنین ممکن است سیم ارتودنسی سفید رنگ برای آن استفاده شود تا هر چه کمتر جلب توجه نماید. با این حال ممکن است رنگ سفید سیم خیلی زود از بین برود. با این وجود همچنان سیستم براکت سرامیکی از نظر زیبایی بسیار بهتر و البته گرانتر از براکت فلزی معمولی است.

الاینر متحرک شفاف
الاینر شفاف که شناخته‌ شده‌ ترین برند آن اینویزالاین نام دارد، مجموعه ‌ای تری شفاف است که هر دو هفته یکبار باید عوض شود. جنس الاینر پلاستیکی است. از آنجایی‌ که الاینر شفاف بر خلاف سایر سیستم‌های براکت به دندان‌ها چسبانده نمی‌شود و بیمار می‌تواند آن را به راحتی از دهان در بیاورد، تعهد بیمار به رعایت دستورات ارتودنتیست اهمیت زیادی دارد. الاینر شفاف باید 20 تا 22 ساعت در روز استفاده شود و تنها برای صرف غذا و تمیز کردن دندان‌ها می‌توانید آن را در بیاورید. از آنجایی ‌که این وسیله ارتودنسی کاملاً شفاف بوده و هیچ قطعه فلزی ندارد، تقریباً نامرئی محسوب می‌شود و کسی متوجه درمان ارتودنسی شما نخواهد شد. توجه داشته باشید نظم و پایبندی شما به درمان اهمیت زیادی دارد. در غیر این صورت نه تنها نتیجه ‌ای دریافت نمی‌کنید، بلکه حتی ممکن است مشکلات خود را شدیدتر نمایید.

براکت خود لیگاچور
سیستم براکت خود لیگاچور که یکی از انواع آن براکت دیمون است، به سیستم براکتی گفته می‌شود که در آن نیازی به استفاده از لیگاچور (اورینگ) وجود ندارد. در براکت معمولی یک حلقه کشی کوچک و یا سیم تابیده دور نگین براکت قرار می‌گیرد تا سیم ارتودنسی را به آن متصل نگه دارد. در براکت دیمون نیازی به لیگاچور نیست چرا که نگین براکت به صورتی طراحی شده است که سیم ارتودنسی در شیار آن قرار می گیرد.

براکت پشت دندانی
براکت پشت دندانی یا لینگوال شبیه براکت فلزی معمولی است که به سطح پشتی دندان‌ها چسبانده می‌شود. این کار برای این است که سیستم براکت دیده نشود. هزینه این سیستم براکت بسیار بیشتر از براکت معمولی می باشد چرا که نصب آن بر دندان‌ها و تنظیم آن دشوارتر است.

هر روش درمانی که انتخاب می‌کنید، رعایت بهداشت دهان اهمیت زیادی دارد. سلامت لثه و استخوان باعث تسریع فرآیند حرکت کردن دندان‌ها و تثبیت موقعیت جدید آنها می‌شود. پس از اتمام درمان و درآوردن براکت باید مدتی از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر استفاده کنید.

https://www.healthline.com/health/dental-health/adult-braces#management